Absolutnie nie. Doradztwo, mentoring czy facylitacja to różne formy współtworzenia rozwoju. Coaching wyróżnia przede wszystkim niedyrektywność. Idealny coaching prowadzi się poprzez strategicznie dobrane pytania. W coachingu to klient dochodzi do odpowiedzi, a coach tylko go na nią delikatnie naprowadza. Dzięki temu, w przyszłej sytuacji problematycznej, klient sam potrafi rozwiązać problem i radzi sobie w sytuacjach trudnych!

Wyobraź sobie odcinek, który prowadzi od wartości -1, przez 0, aż do wartości 1. Terapia jest działaniem, które trzeba wdrożyć na ujemnej części odcinka, gdy w doświadczeniu człowieka występują problemy, blokady, zaburzenia. Terapia jest więc naprawianiem, wyprowadzaniem człowieka do stanu, w którym może radzić sobie z rzeczywistością. Coaching natomiast dotyczy dodatniej strony odcinka – jest metodą pracy z osobami zdrowymi, które chcą po prostu jeszcze więcej osiągać w życiu.

Jest to bardzo indywidualna sprawa. Z większością klientów pracuję w blokach 5 spotkań. Wystarczy to na dokonanie zmian w wielu aspektach życia. Oczywiście zdarzają się interwencje krótsze i dłuższe. Jeśli mamy przebudować niemal całe Twoje życie, będziemy potrzebowali na to o wiele więcej czasu.

Jeśli mówimy o czystym coachingu (bez wchodzenia w tematy terapeutyczne), to możemy pracować pośrednio, w formie wideokonferencji. Dotyczy to tylko tematów rozwojowych, gdzie nie musimy w żaden sposób pracować na Twojej przeszłości.

W ostatnich latach powstało sporo inicjatyw odradzających korzystanie z coachingu. Stało się to pod wpływem kilku osób, które mieniąc się coachami, tak naprawdę nabijały ludzi w butelkę, prowadząc nieskuteczne na dłuższą metę wystąpienia motywacyjne.  Jasno zaznaczam, że moja działalność nie ma z tymi ludźmi, ani z ich podejściem, nic do czynienia. Coaching w rękach odpowiedniej osoby może prowadzić do wymiernych, korzystnych zmian i konkretnych sukcesów.